Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

ΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ; (της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΑΝΕΖΗ)


Με  αφορμή αυτή τη γελοιογραφία, μπορώ να σας εξομολογηθώ κάτι, τώρα που είμαστε εμείς κι εμείς [που λέει ο λόγος].
Από παιδί είχα μια απορία  Σε όλα τα παραμύθια,  όσα κι αν είχε περάσει η ηρωίδα  [δες κοκκινοσκουφίτσα, πεντάμορφη και το τέρας κλπ], τελείωναν με το « έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Κανένα παραμύθι όσο κι αν σεβόταν τον εαυτό του δεν πήγαινε παρακάτω και δεν εξηγούσε αυτό το «έζησαν αυτοί καλά» πως το εννοούσε. Και είμαι σίγουρη ότι αυτή η φράση σημάδεψε πολλές από μας στην μελλοντική ζωή μας [αυτό είναι άλλο κεφάλαιο που θα το αναλύσουμε άλλη φορά].
Στο θέμα μας λοιπόν.
Επειδή το μελέτησα το θέμα και μετά από έρευνες που διεξήγαγα ως θηλυκός Ηρακλής Πουαρό, θα σας πω περιληπτικά, τι έγινε μετά το γαμήλιο γλέντι της πλέον γνωστής ηρωίδας, της Χιονάτης, η οποία μόλις κουκούλωσε τον πρίγκηπα που ως νέος και ωραίος δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει από το να τρέχει στα βουνά και στα λαγκάδιαα για να βρει γυναίκα και δη τεζαρισμένη, λες και χάθηκαν οι γυναίκες, τέλος πάντων, την πήρε και πήγαν να ζήσουν στον πύργο του. Και μέχρι εδώ θα ήταν καλά, έλα όμως που στο νέο ζεύγος κατσικώθηκαν και μια πεθερά, ένας πεθερός [διότι ως γνωστόν η χιονάτη ήταν πεντάρφανη] , και 7 νάνοι? Φανταστείτε λοιπόν όταν εμείς δεν τα βγάζουμε πέρα με έναν άντρα, πόσο μάλλον να έχεις σπίτι 7.
Και όλη μέρα η χιονάτη έπρεπε να μαγειρεύει , και να πλένει επί 10. Διότι πρέπει να σας πω ότι λόγω κρίσης [συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια], είχαν απολυθεί όλες οι Φιλιππινέζες. Μια γριά υπηρέτρια είχαν κρατήσει μόνο, την οποία δεν την έδιωχναν διότι θα έπαιρνε μεγάλη αποζημίωση. Έτσι λοιπόν όλη μέρα τραβιόταν η Χιονάτη, μόνη της να τους εξυπηρετεί όλους, και αναπολούσε τις μέρες που έτρεχε στο δάσος πριν μπλεχτεί με τους 7 νάνους, και αναρωτιόταν γιατί δεν παντρεύτηκε τον κυνηγό που και σταθερή δουλειά είχε [δημόσιος υπάλληλος ήταν], και θα είχε βρέξει χιονίσει φαγητό στο σπίτι. Παρά παντρεύτηκε πρίγκηπα [μήπως τελικά αυτή τον έβλεπε σαν πρίγκηπα ?], που της είχε τάξει τον ουρανό με τα άστρα και τελικά της ήρθε ο ουρανός σφοντύλι.
Γι αυτό φίλες μου ξέρετε τι συμπέρασμα έβγαλα? Τις περισσότερες φορές το ΤΕΛΟΣ είναι η αρχή για να ξεκινήσει κάτι  άλλο, ίσως πιο ωραίο, ίσως πιο άσχημο από αυτό που μόλις τελείωσε. Στο χέρι μας είναι ΠΑΝΤΑ να του δώσουμε εμείς το σχήμα που θέλουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου